Przodostopie przywiedzione

Jest to najczęstsza wrodzona wada stóp. Diagnozowana jest zazwyczaj w pierwszych trzech miesiącach życia. Przebieg jest łagodny, a objawy często ustępują samoistnie.

Przyczyny przodostopia przywiedzionego

Jest to wada wrodzona, związana najczęściej z ułożeniem wewnątrzmacicznym płodu, w trakcie którego dochodzi do wydłużenia mięśnia piszczelowego przedniego i przerostem mięśnia odwodziciela palucha. Innymi słowy przodostopie przywiedzione związane jest z zaburzeniami bilansu mięśniowego.

Objawy przodostopia przywiedzionego

Wrodzone przodostopie przywiedzione jest dosyć często mylone z wrodzoną stopą końsko szpotawą. Ten błąd wynika z tego, że przednia część stopy jest przywiedziona w stawie stepowo-śródstopnym (staw Lisfranca) i przyjmuje ustawienie szpotawe. Widoczne jest uwypuklenie bocznego brzegu stopy. Przeważnie nie występują takie elementy jak nadmierne wydrążenie, odwrócenie i końskie ustawienie tyłostopia.
Przodostopie przywiedzione jest diagnozowane w pierwszych trzech miesiącach życia. Jest najczęstszą wadą wrodzoną stóp. Przebieg jest łagodny, a objawy często ustępują samoistnie.

Leczenie przodostopia przywiedzionego

Metody leczenia uzależnione są od wieku pacjenta, u którego zdiagnozowano przodostopie przywiedzione. W przypadku niemowlęcia do 6-9 miesiąca, najlepsze efekty widać po leczeniu nieoperacyjnym. Polega ono na wykonywaniu ćwiczeń redresyjnych. W niektórych przypadkach może być wskazane unieruchomienie stopy (opatrunek gipsowy lub bucik typu Bebax)
U pacjentów z wadą utrzymującą się po rozpoczęciu chodzenia i sprawiającą dolegliwości należy rozważyć zabiegi operacyjne. Obejmują one wydłużanie lub wycinanie mięśnia odwodziciela palucha, przeniesienie przyczepu mięśnia piszczelowego przedniego na grzbiet stopy oraz ewentualnie, jako ostatni – zabieg osteotomii kości klinowatej przyśrodkowej.
Zwykle wada ustępuje w wyniku ćwiczeń w pierwszych miesiącach życia dziecka. Utrzymujące się niewielkie przywiedzenie przodostopia u dzieci chodzących jest przez nie dobrze tolerowane, nie daje dolegliwości i nie jest przeciwwskazaniem do sportów, ani aktywności fizycznej.