Zginacze stawu kolanowego to mięśnie zlokalizowane po stronie tylnej uda. Z jednej strony przyczepiają się do guza kulszowego na miednicy, a z drugiej strony do kości piszczelowej lub strzałkowej. W skład grupy wchodzi mięsień półbłoniasty, półścięgnisty oraz dwugłowy.
Mięśnie te odpowiedzialne są zarówno za ruch w stawie biodrowym, jak i kolanowym. W większości przypadków uszkodzeniu ulega przyczep do miednicy. Jest to szczególnie częsty uraz u piłkarzy. Zerwanie następuje w momencie gwałtownego zgięcia w stawie biodrowym (pochylenia do przodu) przy jednocześnie zablokowanym w wyproście stawie kolanowym.
Oczywiście nie u każdego, kto pochyli się do przodu uszkodzeniu ulegają mięśnie. Sprzyja temu niedostateczny stopień rozciągnięcia mięśni, duża siła mięśni i dysproporcja między siłą mięśnia czworogłowego a zginaczami, brak elastyczności spowodowany nieodpowiednią rozgrzewką czy przemęczenie mięśni w wyniku, np. przetrenowania.
Objawy uszkodzenia zginaczy kolana
Uszkodzenia zginaczy trudno nie zauważyć. Ból poniżej pośladka jest tak duży, że uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie, kontynuację gry. Kłopot może sprawiać nawet najzwyklejsze chodzenie. Oprócz bólu może pojawić się obrzęk i zasinienie spowodowane krwawieniem wewnątrz tkanek.
Objawy uszkodzenia zginaczy kolana:
- ból poniżej pośladka,
- trudności w chodzeniu,
- nasilenie bólu w czasie obciążania kończyny oraz przy siadaniu,
- obrzęk i widoczne zasinienie w okolicy bolesnej i poniżej.
Leczenie uszkodzenia zginaczy kolana
Objawów nie wolno bagatelizować, szczególnie jeśli dana osoba myśli o funkcjonowaniu i grze na najwyższym możliwym poziomie. Badanie lekarskie, RTG i USG pozwolą na szybką i dokładną diagnozę. Jeśli któryś przyczep mięśniowy uległ oderwaniu to zawodnika czeka zabieg operacyjny. W czasie operacji odszukujemy oderwany mięsień, a następnie wszywamy go w miejsce, z którego został wyrwany w czasie urazu. Po operacji używa się stabilizatora, który nie pozwala wyprostować kolana przez 3 tygodnie (w celu zmniejszenia napięcia mięśni).
Następnie po kontroli USG pacjent zaczyna prostować kolano, stopniowo obciążać kończynę i wykonywać niewielkie ćwiczenia siłowe od początku 6 tygodnia.
Całkowity powrót do sprawności fizycznej następuje po pół roku.