Igłoterapia sucha

Zaufali nam

Igłoterapia sucha, zwana również suchym igłowaniem (ang. Dry Needling), stosowana jest u pacjentów z przewlekłym i ostrym bólem w mięśniowo-powięziowych punktach spustowych. Pojawiają się one w powięziach, na przebiegu włókien mięśniowo-powierzchownych i mięśniowo-głębokich oraz w okolicach brzuśca mięśniowego. Ich przyczyną są przeciążenia układu ruchu, ale także stres, napięcie emocjonalne, czy niedobór witamin i mikroelementów (w tym w szczególności magnezu i witamin z grupy B). Igłoterapia sucha znajduje również zastosowanie w leczeniu schorzeń, takich jak np.: łokieć tenisisty lub golfisty, kolano biegacza (syndrom pasma biodrowo-piszczelowego, bóle ścięgna Achillesa, blizny pourazowe.

Fizjoterapeuta przed wbiciem igły przeprowadza dokładne badanie palpacyjne, dzięki któremu lokalizuje napięte pasma o zwiększonej wrażliwości na nacisk. Gdy już zlokalizuje odpowiedni punkt spustowy, wbija w niego sterylną igłę, zazwyczaj o grubości 150-300 mikrometrów i długości 15-50/100 mm. Wbicie igły wywołuję reakcję drżeniową, wywołując impuls, który przechodząc przez rdzeń kręgowy, trafia do włókien mięśniowych napiętego pasma. Impuls ten wywołuje bezwarunkowy odruch – lokalny skurcz mięśniowy, który zmniejsza napięcia i prowadzi do rozluźnienia, a ostatecznie do zmniejszenia bólu.

Suche igłowanie jest najbardziej skuteczne w leczeniu zachowawczym w obrębie tkanek miękkich, gdy terapia manualna jest niemożliwa do wykonania ze względu na nadmierny ból i tkliwość. Obecnie igłoterpia sucha uważana jest za najlepszą metodę w walce z bólem – już po kilku zabiegach, pacjent może odczuwać zmniejszone dolegliwości bólowe, a nawet mogą one ustąpić całkowicie.

Igłoterapia sucha to zabieg zasadniczo bezbolesny i bezpieczny, o ile wykonuje go wykwalifikowany specjalista. Fizjoterapeuta, dzięki znajomości trójpłaszczyznowej anatomii topograficznej jest w stanie skierować igłę w odpowiednie miejsce. Przejście igły przez skórę jest nieodczuwalne, jednak wkłucie w mięśniowy punkt spustowy powoduje podrażnienie mięśnia, przez co pacjent odczuwa dyskomfort. W trakcie zabiegu, w miejscu nakłucia można odczuwać mrowienie, kłucie, uczucie rozpierania tkanek, a po zabiegu może pojawić się niewielki krwiak.

Przeciwwskazania do igłoterapii suchej

  • owrzodzenia i uszkodzenia skóry,
  • infekcje (w tym gorączka), stany zapalne,
  • obrzęki limfatyczne, zakrzepica,
  • żylaki, ciężka miażdżyca,
  • niezdiagnozowane złamania, osteoporoza,
  • zbyt silny ból i uczucie nadmiernej tkliwości odczuwany przez pacjenta podczas stosowania innych terapii,
  • nowotwory, tętniaki,
  • ciąża (pierwszy trymestr),
  • neuropatie czuciowe.

Dlaczego igłoterapia „sucha”?

Zabieg ten nazywany jest w ten sposób ze względu na fakt, że igły, które wykorzystywane są do przeprowadzenia terapii, nie mają możliwości wprowadzenia substancji, np. leku, do ciała.

Igłoterapia sucha, a akupunktura

Igłoterapii suchej nie można mylić z akupunkturą, która ma na celu przywrócenie przepływu energii w kanałach energetycznych poprzez nakłuwanie meridianów (kanałów łączących struktury zewnętrzne z organami). Zadaniem igłoterapii jest lokalizacja mięśniowo-powięziowych punktów spustowych. Cechą wspólną tych dwóch terapii jest jedynie rodzaj stosowanej igły.

Zaufali nam