26 sierpnia 2019
26 sierpnia 2019
Staw ramienny to najbardziej mobilny staw, który odpowiada za największy zakres ruchu ze wszystkich stawów człowieka. W związku z tym jest on narażony na wszelkiego rodzaju urazy, które powstają także w trakcie gry w piłkę nożną! Podczas ruchu mięśnie kończyn górnych mają wpływ na pracę kończyn dolnych i stabilizację tułowia.
Kompleks barkowy, złożony ze stawu ramienno-łopatkowego, barkowo-obojczykowego i mostkowo-obojczykowego, ruchowych łączeń łopatki z tylną ścianą klatki piersiowej i tkanek miękkich, używany jest przez zawodników w trakcie walki o piłkę oraz podczas samego biegu.
Tuż przed samym uderzeniem mamy do czynienia z pracą w płaszczyźnie taśmy funkcjonalnej tylnej, w której skład wchodzi m. in. mięsień najszerszy grzbietu, grupa kulszowo-goleniowa i mięsień pośladkowy. Duży wpływ odgrywa tutaj poza zawodnika, którą przybiera, uderzając piłkę. Prostuje on kończynę dolną i ten sam ruch wykonuje kończyną górną, dodatkowo w tym samym kierunku. W trakcie kopnięcia obserwujemy pracę taśmy funkcjonalnej przedniej tj. mięśnia przywodziciela długiego, mięśnia prostego uda, mięśnia prostego brzucha i mięśnia piersiowego większego. Podczas niego, piłkarz zgina i przywodzi nogę w stawie biodrowym oraz zgina i przywodzi przeciwległą rękę.
Są to przykłady, które potwierdzają, że praca kończyn górnych jest tak samo ważna, jak praca kończyn dolnych – wpływa pośrednio na siłę oraz precyzję strzału.
Innym fragmentem gry, w którym piłkarze wykorzystują pracę kończyn górnych, jest przyspieszenie. Można zaobserwować wówczas zwiększony zakres ruchu rąk. W trakcie przyspieszenia występuje przeciwstawna praca ramion w stosunku do kończyn dolnych. Jest to działanie równoważące, zmniejszające zakres rotacji w obrębie kręgosłupa w odcinku piersiowym i lędźwiowym. W sytuacji, w której występuje nadmierna ruchomość tułowia, mogą wystąpić dolegliwości bólowe w obrębie kręgosłupa – zauważa Mateusz Jenda, trener przygotowania motorycznego w Carolina Medical Center oraz sędzia piłkarski.
W celu zmniejszenia ryzyka urazu w obrębie braku należy wzmocnić stabilność całego ciała. Można ją osiągnąć, wykonując odpowiednie treningi i systematycznie poprawiając wzorzec ruchowy. Zwiększona stabilność przygotowuje tkanki miękkie do większych obciążeń – zapewnia odpowiednią ergonomię ruchu oraz właściwą aktywację poszczególnych zespołów mięśniowych. Mateusz Jenda podkreśla, że przenoszenie napięcia mięśniowego w obrębie obręczy barkowej zwiększa stabilność kompleksu lędźwiowo-miedniczo-biodrowego. Dla piłkarzy jest to przydatne w momencie zderzenia się z przeciwnikiem lub podczas „kiwania”. Silna obręcz barkowa może zamortyzować siłę upadku, jednocześnie minimalizując ryzyko kontuzji.
Aby wzmocnić kompleks barkowy, oprócz ćwiczeń stabilizujących, należy pracować również nad mięśniami lokalnymi, które ochraniają staw ramienny. Ich osłabienie może nieść za sobą poważne konsekwencje, jak np. urazy w obrębie stawu ramiennego, zwichnięcia, a nawet przewlekłe bóle barku - przypomina Mateusz Jenda.