Wśród najczęstszych przyczyn chrapania u dzieci wymienia się:
- Nieprawidłowości w budowie migdałków – powiększone migdałki podniebne lub przerost migdała gardłowego (tzw. trzeci migdał), są główną przyczyną chrapania u dzieci i silnym wskaźnikiem potencjalnego obturacyjnego bezdechu sennego. Nabrzmiałe gruczoły blokują drogi oddechowe, utrudniając dziecku swobodne oddychanie przez całą noc;
- Infekcje dróg oddechowych – zatkany nos, zmusza dziecko do oddychania przez usta, co może prowadzić do chrapania;
- Wiotkość krtani – przy oddychaniu pojawia się świst, charczenie, a także trudności z oddychaniem. Problem dotyczący głównie noworodków i niemowlaków, w większości przypadków nie jest poważnym stanem i mija samoistnie do czasu, gdy dziecko osiągnie wiek 18-20 miesięcy. Niewielki odsetek dzieci, cierpiących na omawianą dolegliwość, zmaga się z oddychaniem, jedzeniem i przybieraniem na wadze i wymaga dalszej diagnozy i pomocy lekarskiej;
- Alergie – z uwagi na obrzęk błony śluzowej nosa i gardła, przepływ powietrza jest utrudniony;
- Skrzywiona przegroda nosowa – drogi oddechowe obu nozdrzy są przesunięte, co utrudnia oddychanie przez nos, ponieważ przejście jednego nozdrza jest mniejsze od drugiego, zmniejszając przepływ powietrza i powodując trudności w oddychaniu. Problem przeważnie pojawia się u dzieci starszych podczas intensywnego wzrostu;
- Wśród rzadziej występujących przyczyn chrapania u dzieci wymienia się: otyłość, polipy w nosie, bierne palenie i nadużywanie leków do nosa.
Chrapanie u dziecka może być związane również z obturacyjnym bezdechem sennym, w którym ruchy oddechowe mięśni klatki piersiowej i brzucha są zachowane, dziecko próbuje oddychać, jednak blokada dróg oddechowych nie pozwala na nabranie powietrza do płuc. Ten stan może powodować okresy zmniejszonego przepływu powietrza lub przerwy w oddychaniu, które mogą trwać kilka sekund lub nawet minutę. Ponadto może to przyczynić się do spadku tlenu. Następnie mózg zostaje zaalarmowany i sygnalizuje ciału, by podjęło wysiłek, aby ponownie zacząć oddychać. Ten wysiłek powoduje, że dziecko sapie lub prycha, budzi się i zaczyna oddychać ponownie. Z powodu tych powtarzających się pobudzeń do oddychania, dziecko może nie mieć wystarczająco wysokiej jakości snu i prawdopodobnie będzie senne lub przemęczone w ciągu dnia. Niezdiagnozowany i nieleczony bezdech senny może przyczyniać się do problemów behawioralnych, w tym trudności w szkole. Po nocy słabego snu dzieci są również bardziej podatne na nadpobudliwość (ADHD) i mają trudności z koncentracją. Bezdech może być również związany z opóźnionym wzrostem i problemami sercowo-naczyniowymi. Dobrą wiadomością jest to, że badania wykazały, że problemy z sercem i płucami oraz trudności w nauce związane z chrapaniem dziecka lub obturacyjnym bezdechem sennym są odwracalne.