Objawy przerostu prostaty
Powiększona prostata może powodować szereg objawów, takich jak:
- słaby, przerywany strumień moczu;
- trudności w rozpoczęciu mikcji;
- częste oddawanie moczu, zwłaszcza w nocy;
- nagłe parcie na mocz;
- wykapywanie moczu pod koniec mikcji;
- uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza;
- nawracające infekcje układu moczowego.
Leczenie łagodnego rozrostu gruczołu krokowego
Leczenie łagodnego rozrostu prostaty zależy od stanu klinicznego pacjenta, jego objawów i decyzji lekarza prowadzącego.
W początkowym etapie, kiedy dolegliwości są niewielkie, regularne wizyty u lekarza urologa.
Gdy objawy przerostu gruczołu krokowego są bardziej uciążliwe, lekarz może zadecydować o wprowadzeniu leczenia farmakologicznego. Najczęściej stosowanymi lekami są alfa-adrenolityk oraz inhibitory 5-alfa-reduktazy.
Gdy ta terapia nie przynosi oczekiwanych efektów, należy rozważyć mało inwazyjne zabiegi chirurgiczne, takie jak TUIP, TURP, zabieg enukleacji prostaty HoLEP .
Jaka jest różnica między TUIP a TURP?
Zabiegi TUIP i TURP to metody leczenia BPH. TUIP wykorzystuje nacięcia w prostacie w obrębie szyi pęcherza moczowego w celu poszerzenia cewki moczowej, bez usunięcia jej części. Natomiast TURP polega na usunięciu części tkanki prostaty. TUIP jest zazwyczaj stosowany w przypadkach mniejszego powiększenia prostaty, oraz gdy głównym czynnikiem powodującym objawy jest równoczesne zwężenie szyi pęcherza moczowgo.
Na czym polega zabieg TUIP?
Zabieg TUIP polega na wykonaniu dwóch lub więcej nacięć prostaty w miejscu, w którym styka się ona z pęcherzem moczowym (szyją pęcherza). Pozwala to na rozejście się prostaty, co zmniejsza ucisk na cewkę moczową. Zabieg jest przeprowadzany przezcewkowo za pomocą resektoskopu. Jest to procedura minimalnie inwazyjna.
Jak przebiega zabieg TUIP?
Zabieg TUIP przeprowadza się w znieczuleniu podpajęczynówkowym lub ogólnym. Podczas zabiegu urolog wprowadza resektoskop przez cewkę moczową. Urządzenie to składa się z układu optycznego (przekazującego obraz endoskopowy na ekran monitora) oraz ruchomej pętli diatermicznej, przez którą przepływa prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości, dzięki czemu możliwe jest cięcie tkanek i kauteryzacja naczyń krwionośnych. Lekarz po sprawdzeniu budowy cewki i pęcherza, ustawia resektoskop w odcinku cewki, w który jest otoczony przez prostatę. Następnie dokonuje dwóch lub więcej nacięć prostaty w miejscu gdzie łączy się ona z pęcherzem moczowym (szyja pęcherza). W ten sposób uzyskuje się poszerzenie cewki moczowej w odcinku sterczowym oraz szyi pęcherza moczowego. W efekcie możliwy jest swobodny przepływ moczu i redukcja objawów przerostu prostaty. Po zabiegu pozostawia się na krótki czas w pęcherzu cewnik, który zapewnia stały odpływ moczu. Cała procedura TUIP trwa ok. 30 – 40 min.
Możliwe powikłania po zabiegu TUIP
TUIP jak każda procedura chirurgiczna może wiązać się z pewnymi powikłaniami wśród których można wymienić:
- krwawienie (zazwyczaj niewielkie i umiarkowane);
- przejściowe utrudnione oddawanie moczu (może wystąpić w pierwszych dniach po zabiegu);
- infekcje układu moczowego;
- nietrzymanie moczu (występuje u mężczyzn, u których wskutek nieleczonego rozrostu prostaty doszło do uszkodzenia pęcherza moczowego); powikłanie to nie jest bezpośrednio wynikające z zabiegu TUIP;
- wytrysk wsteczny (częste powikłanie, polegające na braku wytrysku nasienia na zewnątrz cewki po stosunku);
Zalety zabiegu TUIP
Wśród zalet zabiegu TUIP można wymienić:
- procedura minimalnie inwazyjna;
- krótki czas hospitalizacji;
- szybki powrót do normalnej aktywności;
- mniejsze ryzyko powikłań w porównaniu z TURP.
Rekonwalescencja po zabiegu TUIP
Rekonwalescencja po zabiegu TUIP zazwyczaj trwa kilka tygodni. W pierwszym okresie pacjent może odczuwać dyskomfort i trudności w oddawaniu moczu. Te objawy mijają z czasem.
Zaleca się aby pacjent po zabiegu:
- pił duże ilości płynów;
- stosował dietę lekkostrawną i bogata w błonnik w celu uniknięcia zaparć;
- unikał wysiłku fizycznego;
- przyjmował wszystkie leki wg zaleceń lekarza;
- nie stosował leków doustnych hamujących krzepnięcie krwi (w celu uniknięcia masywnego krwiomoczu) do czasu uzyskania zgody od lekarza;
- powstrzymał się od aktywności seksualnej przez 2 – 4 tygodnie po zabiegu;