Jak wzmocnić mięśnie rotujące w stawie kolanowym po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego?

Specjaliści Carolina Medical Center porównali siłę rotatorów stawu kolanowego osób zdrowych do wyników pacjentów po rekonstrukcji ACL w rok po operacji. W polskojęzycznym piśmiennictwie badania nad momentami sił mięśni rotujących w stawie kolanowym opisane są dość skąpo. Obcojęzyczne piśmiennictwo coraz wyraźniej podkreśla rolę ruchu rotacji podudzia, zwłaszcza w kontekście ustawiania stopy. Celem badania było porównanie wartości momentów sił mięśni odpowiedzialnych za ruch rotacji podudzia u pacjentów będących po rekonstrukcji ACL i osób zdrowych. Wyniki badań 22 pacjentów po zabiegu rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego porównano z grupą pięćdziesięciu osób zdrowych. Przedmiotem pomiaru był maksymalny moment siły rozwijany na specjalnie skonstruowanym stanowisku pomiarowym przez mięśnie supinatory i pronatory podudzia w warunkach izometrycznych. Uzyskane momenty sił mięśni rotujących podudzie wskazują na istotne różnice pomiędzy wynikami pacjentów i grupy kontrolnej. Pacjenci we wszystkich położeniach kątowych podudzia uzyskiwali istotnie mniejsze wartości momentów sił mięśni odpowiedzialnych za ruch odwracania podudzia. Porównując wyniki pacjentów z wynikami grupy kontrolnej stwierdzono również istotny spadek wartości momentów sił mięśni rotujących w stawie kolanowym zdrowej kończyny pacjenta. Różnica ta sięgała nawet 50% (p<0,005). Badania dowodzą, że uzasadnione jest dostosowanie procesu rehabilitacji pacjenta do jego indywidualnych cech i predyspozycji, uwzględniając również zastosowaną technikę operacyjną. Określenie możliwości siłowych pacjenta możliwe jest dzięki badaniom biomechanicznym, które pozwalają też określić aktualny etap usprawniania pacjenta.