Polipy w nosie - czy warto je usunąć?

Polipy nosa to miękkie, bezbolesne, nienowotworowe narośla na błonie śluzowej nosa lub zatok przynosowych. W większości mogą wynikać z przewlekłego (długotrwałego) zapalenia błony śluzowej nosa. Ponadto, mogą być związane z astmą, nawracającymi infekcjami, alergiami (w tym przewlekłym katarem siennym), wrażliwością na niektóre leki (na przykład na aspirynę) lub niektórymi zaburzeniami immunologicznymi. Polipy nosa prawie zawsze występują obustronnie. Jeśli polip jest widoczny tylko z jednej strony, należy wykonać dalsze badania diagnostycznie, aby upewnić się, że wzrost nie jest spowodowany inną, poważniejszą chorobą.

Objawy polipa w nosie

Polipy mogą być różnej wielkości. Jeśli są małe, często nie powodują żadnych objawów. Większe narośla lub grupy polipów mogą prowadzić do niedrożności nosa i kataru, problemów z oddychaniem, utraty węchu, częstych infekcji, chrapania czy bezdechów sennych.

Diagnoza

Pierwszym krokiem do ustalenia odpowiedniego leczenia polipów nosa jest ocena przez doświadczonego otolaryngologa. Lekarz zazwyczaj może postawić diagnozę na podstawie wywiadu oraz badania laryngologicznego ze szczególnym uwzględnieniem rynoskopii przedniej i tylnej. Inne testy diagnostyczne obejmują:

Endoskopię jam nosa i zatok przynosowych – użycie wąskiej rurki z oświetloną soczewką powiększającą lub malutką kamerą (endoskop nosowy), umożliwia lekarzowi szczegółowe badanie wnętrza nosa i zatok;
Badania obrazowe – obrazy uzyskane za pomocą tomografii komputerowej mogą pomóc lekarzowi w określeniu wielkości i lokalizacji polipów w głębszych obszarach zatok oraz w ocenie stopnia obrzęku i podrażnienia (stanu zapalnego). Badania te mogą również pomóc lekarzowi wykluczyć nieprawidłowości strukturalne lub nowotwory;
Testy alergiczne – lekarz może zlecić testy skórne w celu ustalenia, czy alergie przyczyniają się do przewlekłego stanu zapalnego. Jeśli nie można wykonać testu skórnego, alternatywą może być badanie krwi pozwalające na wykrycie określonych przeciwciał na różne alergeny;
Test na mukowiscydozę – jeśli u dziecka występują polipy nosa, lekarz może zalecić badanie w kierunku mukowiscydozy, dziedzicznej choroby dotykającej gruczoły wytwarzające śluz, łzy, pot, ślinę i soki trawienne. Badanie krwi – pod kątem niskiego poziomu witaminy D, która jest związana z polipami nosa.

Sposoby leczenia polipów w nosie

W przypadku stwierdzenia polipów przez lekarza, sposób leczenia w dużej mierze zależy od przyczyny ich powstawania. Przykładowo, jeśli źródłem jest nadwrażliwość na aspirynę, wystarczające może okazać się zaprzestanie jej stosowania. Dlatego też, przed zdecydowaniem się na operacje warto wpierw wypróbować opcje leczenia zachowawczego, które mogą obejmować:

Steroidowe aerozole do nosa – mogą pomóc zmniejszyć niektóre polipy, poprawić oddychanie przez nos i złagodzić katar;
Leki przeciwhistaminowe – mają na celu zminimalizowanie objawów, takich jak katar, przy jednoczesnym zmniejszeniu stanu zapalnego, szczególnie jeśli zapalenie jest spowodowane alergią;
Antybiotyki – stosowane w leczeniu polipów wywołanych infekcją bakteryjną zatok;
Sterydowe leki doustne – stosowane w celu zmniejszenia obrzęku i rozmiaru polipów, jednak nie należy ich przyjmować długoterminowo z powodu możliwych działań niepożądanych;
Nawadnianie nosa – płukanie wnętrza nosa słoną wodą może pomóc złagodzić niedrożność;
Odczulanie na aspirynę – jeśli polipy są związane z wrażliwością na aspirynę, warto rozważyć terapię odczulającą.

Polipektomia – usuwanie polipów z nosa

W przypadkach, gdy leczenie zachowawcze okaże się nieskuteczne, polipy osiągają duże rozmiary lub są mnogie należy rozważyć ich usunięcie. Polipektomia nosa, czyli operacja polipów, często jest wykonywana za pomocą endoskopu (FESS – funkcjonalna chirurgia endoskopowa zatok). Jest to nieinwazyjna, bardzo precyzyjna metoda niepozostawiająca blizn ma twarzy. Podczas tej procedury można dodatkowo usunąć inne nieprawidłowości, jak na przykład poprawić drożność nosa lub poszerzyć ujście zatok. Nowoczesne techniki endoskopowe usprawniły chirurgię nosa i zmniejszyły ryzyko powikłań, skracając okres hospitalizacji i rekonwalescencji.

Wśród głównych przeciwskazań do polipektomii wymienia się: ogólny zły stan zdrowia pacjenta, trwającą infekcję dróg oddechowych, skazy krwotoczne, stosowanie leków rozrzedzających krew, ostre zaostrzenie astmy, a także zaawansowaną, niekontrolowaną cukrzycę.

W wielu przypadkach usunięcie polipów nosa może być bardzo skuteczne i prowadzić do znacznego zmniejszenia objawów. Jeśli jednak polipy nosa są spowodowane przez problem genetyczny lub alergiczny, mogą one pojawić się ponownie i wymagać powtórnego leczenia. W tych okolicznościach operacja polipa nosa może zapewnić ulgę, ale może nie być trwała. Kontynuacja terapii medycznej jest zwykle nadal konieczna po operacji, aby zapobiec nawrotowi.

W przypadku wystąpienia polipów nosa, zachęcamy do odwiedzenia naszej Kliniki. W wielu przypadkach wystarczające może okazać się odpowiednio dobrane, niechirurgiczne leczenie. Natomiast w przypadku konieczności wykonania operacji, mogą mieć Państwo pewność zachowania najwyższego standardu procedur medycznych i najwyższej jakości usług.