Wskazania do artroskopii stawu ramiennego
- zapalenie błony maziowej stawu i kaletki podbarkowej,
- uszkodzenie chrząstki,
- uszkodzenie ścięgien stożka rotatorów,
- uszkodzenie i niestabilność ścięgna głowy długiej bicepsa,
- uszkodzenie obrąbka stawu ramiennego,
- niestabilność stawu ramiennego,
- niestabilność stawu barkowo-obojczykowego,
- zwapnienia ścięgien stożka rotatorów.
Przeciwwskazania do artroskopii stawu ramiennego
- aktywna infekcja, .
- uszkodzenie skóry w obszarze dojść artroskopowych, .
- artroza stawu.
Przebieg artroskopii stawu ramiennego
Artroskopia stawu ramiennego jest zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu ogólnym. Jest to zabieg małoinwazyjny, polegający na wprowadzeniu narzędzi artroskopowych do stawu poprzez wykonanie niewielkich dojść, tzw. portali, których liczba zależy od procedur wykonywanych w obrębie stawu. Artroskopia pozwala na wykonanie podstawowych mało skomplikowanych zabiegów jak np. synowektomia czy dekompresja podbarkowa oraz złożonych zabiegów stabilizacji stawu, obrąbka czy też rekonstrukcji ścięgien. Operacja przeprowadzona jest najczęściej w pozycji półsiedzącej ze stabilizacją kończyny operowanej na specjalnym wyciągu pneumatycznym. Czas trwania operacji zależny jest od liczby i typów uszkodzeń określonych struktur śródstawowych. Może wahać się od 45 do 200 minut. Należy pamiętać, że niektóre procedury wykonywane podczas artroskopii stawu ramiennego wymagają wykonania dodatkowych dojść operacyjnych np. tenodeza bicepsa lub też otworzenia stawu w przypadku braku możliwości wykonania procedury wyłącznie artroskopowo np. w przypadku masywnego uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów.
Rekonwalescencja po artroskopii stawu ramiennego
Rehabilitacja i postępowanie pooperacyjne zależy od procedur wykonanych podczas artroskopii. Podstawowe, proste zabiegi zwykle są wskazaniem do oszczędzania kończyny z czasowym unieruchomieniem w temblaku oraz ćwiczeń z fizjoterapeutą w granicach tolerowanego ruchu w stawie. Bardziej złożone, jak np. stabilizacja obrąbka, wymaga unieruchomienia w temblaku lub ortezie przywiedzeniowej z rehabilitacją w ograniczonym zakresie ruchu. Najbardziej skomplikowane operacje jak np. rekonstrukcja ścięgien stożka rotatorów może być wskazaniem do zastosowania ortezy odwiedzeniowej oraz odroczenia rozpoczęcia rehabilitacji.