Brzuśce mięśnia dwugłowego ramienia w części bliższej przyczepiają się za pomocą ścięgien do wyrostka kruczego łopatki (głowa krótka) oraz do obrąbka stawu ramiennego i górnej części panewki (głowa długa). Najczęstszą lokalizacją przewlekłych i ostrych dolegliwości stanowi głowa długa mięśnia dwugłowego ramienia.
Przyczyny uszkodzenia głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia
Przewlekły stan zapalny, mikrourazy, kortykosteroidy, a także wiek mogą prowadzić do osłabienia ścięgna mięśnia dwugłowego i w konsekwencji do całkowitego zerwania ścięgna przy nawet niewielkim urazie. Typowym mechanizmem, w którym dochodzi do uszkodzenia, jest nagłe podniesienie ciężkiego przedmiotu lub upadek na wyprostowaną kończynę.
Objawy uszkodzenia bicepsa
Nagły ból w przedniej części barku, połączony z „uczuciem zerwania” (a nawet słyszalnym odgłosem) oraz deformacja mięśnia dwugłowego (tzw. „pop-eye deformity”) to podstawowe objawy ostrego uszkodzenia ścięgna.
Diagnostyka uszkodzenia bicepca
Obkurczenie mięśnia bicepsa, powodujący charakterystyczną deformację przedniej części ramienia pozwala w większości przypadków na postawienie rozpoznania na podstawie badania klinicznego. W sytuacjach wątpliwych lub gdy podejrzewa się uszkodzenia innych ścięgien, zaleca się wykonanie rezonansu magnetycznego barku i ramienia.
Leczenie uszkodzenia bicepsa
Sposób leczenia dobierany jest indywidualnie i zależy od wieku, wykonywanego zawodu, a także od miejsca uszkodzenia. W przypadku osób starszych z powodzeniem stosuje się leczenie zachowawcze – leki przeciwzapalne oraz rehabilitacje.
U osób bardzo aktywnych, nie tolerujących występującego osłabienia siły rotacji przedramienia lub deformacji kosmetycznej, zaleca się leczenie operacyjne – naprawę (tzw. tenodezę) ścięgna. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Nacięcie długości około 4 cm wykonuje się w okolicy bruzdy pachowej. Ścięgno lokalizuje się wzdłuż jego przebiegu pod ścięgnem mięśnia piersiowego większego, a następnie „doszywa” do kości ramiennej przy użyciu kotwicy kostnej. Zabieg trwa około 45 minut. Po operacji zalecany jest temblak na okres 3 tygodni. Następnie możliwy jest powrót do większości funkcji dnia codziennego. Powrót do aktywności sportowej to 2-3 miesiące.
