Najczęstsze choroby gardła

Zaufali nam

Wśród najczęstszych chorób gardła możemy wyróżnić:

  • ostre zapalenie gardła – w 80% wywoływane przez wirusy; charakteryzuje się nagłym początkiem i krótkotrwałym przebiegiem; wśród objawów możemy zaobserwować ból gardła, złe samopoczucie, obrzęk śluzówki gardła;
  • nawrotowe ostre zapalenie gardła i migdałków – występowanie 3 lub więcej epizodów zapalenia gardła w ciągu 6 miesięcy; tak częste infekcje powinny być podstawą do dalszej diagnostyki lub interwencji chirurgicznej;
  • przewlekłe zapalenie gardła – może powstać w wyniku długotrwałego działania czynnika drażniącego, np. refluksu przełykowo-żołądkowego;
  • angina i zapalenie migdałków podniebiennych – charakteryzuje się silnym bólem gardła, przekrwieniem błony śluzowej i ropnym wysiękiem pokrywającym migdałki.

Wycięcie migdałków (tonsillektomia) – na czym polega zabieg

Zabieg wycięcia migdałków wykonuje się przez jamę ustną. Polega na oddzieleniu migdałków podniebiennych od otaczających tkanek, a następnie usunięciu ich wraz otaczającymi je torebkami.
Krwawienie tamowane jest za pomocą elektrokoagulacji, ucisku lub podwiązania naczyń krwionośnych. Zabieg wykonywany jest zwykle w znieczuleniu ogólnym i trwa od 45 minut do 1,5 godziny.

Wycięcie migdałków – przygotowanie do zabiegu

Przed zabiegiem usunięcia migdałków należy bezwzględnie przestrzegać zaleceń lekarza. Konieczne jest odstawienie środków przeciwkrzepliwych odpowiednio wcześniej. Należy również wyleczyć zęby i inne choroby jamy ustnej.
Przed zabiegiem standardowo wykonuje się szereg badań m.in. morfologię, układ krzepnięcia (PT, APTT) oraz grupę krwi. Jeśli ktoś leczy się na choroby przewlekłe koniecznie musi zgłosić to lekarzowi w celu wykonania kolejnych testów. W dniu zabiegu nie wolno spożywać pokarmów ani napojów.

Jakie są wskazania do wycięcia migdałków?

Głównym wskazaniem do usunięcia migdałków są nawracające anginy (kilka razy w ciągu roku).
Kolejnym wskazaniem jest obecność ropnia okołomigdałkowego, który jest najczęściej powikłaniem anginy.
Laryngolog może również skierować na tonsillektomię w przypadku przerostu migdałków podniebiennych w stopniu znacznym utrudniającym połykanie. Wskazaniem może być również przewlekły, nieprzyjemny zapach z ust spowodowany tworzeniem się kamieni migdałkowych. W niektórych przypadkach nawracające zapalenie zatok oraz ucha środkowego też stanowi podstawę do zabiegu.
Wycięcie migdałków jest konieczne w przypadku utrzymującego się powiększenia tylko jednego migdałka (nasuwa to podejrzenie choroby nowotworowej).

Jakie są metody usuwania migdałków?

Obecnie dostępnych jest kilka metod usuwania migdałków podniebiennych. Najczęściej wybierana jest klasyczna metoda operacyjna, podczas której używa się tradycyjnych narzędzi chirurgicznych (skalpel, nożyczki, raspatory) w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym.
Alternatywną metodą są nowoczesne techniki zabiegowe, m.in. laserowe usunięcie migdałków podniebiennych, tonsillektomia z zastosowaniem noża harmonicznego oraz usunięcie migdałków metodą koblacji. Technika laserowa polega na zastosowaniu lasera kontaktowego o niewielkiej średnicy wiązki promieniowania, co umożliwia ograniczenie efektu termicznego tylko do operowanej okolicy. Migdałki podniebienne można usunąć także nożem harmonicznym, który zamienia energię elektryczną na mechaniczną, poruszając się z prędkością ok. 55 000 drgań na sekundę i przecinając tkanki w temperaturze ok. 60 stopni Celsjusza. Usuwanie migdałków podniebiennych metodą koblacji polega na odparowaniu tkanek z pomocą fal elektromagnetycznych o wysokiej częstotliwości, ale niskiej temperaturze, dzięki czemu nie dochodzi do uszkodzenia termicznego otaczających tkanek.

Częściowe usunięcie migdałków podniebiennych (tonsillotomia)

Częściowe usunięcie migdałków podniebiennych (tonsillotomia) polega na usunięciu przerośniętych części migdałków podniebiennych wystających poza łuki podniebienne. Tonsillotomię wykonuje się przede wszystkim u dzieci przy nadmiernym przeroście migdałków, ale bez cech stanu zapalnego.
Zmniejszenie migdałków podniebiennych jest zasadne w przypadku ich znacznego przerostu, ale bez wywiadu nawracających zapaleń (anginy, ropni około migdałkowych) oraz powikłań odległych. Najczęstszymi wskazaniami do zabiegu są: zaburzenia oddychania przez nos z bezdechami, wysiękowe zapalenie uszu z niedosłuchem, nawracające zapalenia nosa, gardła i uszu, wady zgryzu wymagające korekty stałym aparatem. Najczęściej z takim obrazem klinicznym mamy do czynienia u dzieci, a zabieg tonsillotomii łączy się z adenotomią. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, przy pomocy wielu technik chirurgicznych – chirurgii klasycznej, elektrochirurgii, chirurgii laserowej.

Metoda usuwania migdałków BIZact

BiZact to innowacyjne urządzenie do usuwania migdałków podniebiennych, stworzone aby ułatwić chirurgowi pracę, a pacjentowi zaoszczędzić nieprzyjemnych doznań w okresie pooperacyjnym.

Dzięki pełnemu wykorzystaniu zalet unikatowej platformy do elektrochirurgii wysokiej częstotliwości ValleylabTM  oraz nowatorskiej konstrukcji, urządzenie to znacząco:

  • usprawnia procedurę usuwania migdałków,
  • skraca czas operacji,
  • zmniejsza krwawienie śródoperacyjne,
  • minimalizuje uszkodzenie tkanek w loży pooperacyjnej,
  • zmniejsza dolegliwości bólowe w okresie pooperacyjnym.

BiZact jest bipolarnym narzędziem elektrochirurgicznym, pozwalającym na jednoczesne separowanie tkanek i uszczelnianie przecinanych naczyń krwionośnych i limfatycznych. Zasilany jest w prądem o wysokiej częstotliwości, generowany przez zaawansowaną technologicznie platformę ValleylabTM, która w czasie rzeczywistym dostosowuje poziom dostarczanej energii, aby zapewnić trwałe uszczelnienie naczyń krwionośnych i limfatycznych przy minimalnym uszkodzeniu tkanek otaczających. Efekt ten jest osiągnięty dzięki następującym cechom omawianego systemu:

  • pomiar impedancji uchwyconych tkanek,
  • płynne dostosowanie poziomu dostarczanej energii w zależności od zmieniającej się impedancji koagulowanych tkanek,
  • automatyczne zatrzymanie procesu elektrokoagulacji w momencie uzyskania trwałej szczelności naczyń.

Mniejsza ilość dostarczonej energii oraz wykorzystanie prądu o wysokiej częstotliwości minimalizuje rozprzestrzenianie się ciepła na przyległe tkanki, ich przywieranie do narzędzia i zwęglanie. Mniejsze uszkodzenie tkanek skutkuje natomiast mniejszym bólem pooperacyjnym oraz szybszym gojeniem rany pooperacyjnej.

Zabieg jest dla pacjenta bezpieczniejszy i mniej bolesny w porównaniu z powszechnie stosowanymi metodami. Rana goi się szybciej, a dolegliwości bólowe w okresie pooperacyjnym są minimalne. Zabiegi wykonywane przy użyciu BiZacta przeznaczone są dla osób powyżej 12 roku życia.

Wskazania do wykorzystania metody BIZact

  • Nawracające zapalenia gardła występujące kilka razy w roku
  • Choroby stawów, nerek i serca
  • Chrapanie i bezdech senny
  • Przykry zapach z ust

Przeciwwskazania do wykorzystania metody BIZact

  • Przyjmowanie leków rozrzedzających krew
  • Czynna infekcja dróg oddechowych
  • Zły stan ogólny pacjenta
  • Choroby uniemożliwiające zastosowanie narkozy
  • Uczulenie na leki znieczulające

Korzyści dla pacjenta z wykorzystania metody BIZact:

  • Krótsza procedura chirurgiczna, a tym samym krótsze znieczulenie ogólne, co wiąże się z mniejszym ryzykiem wystąpienia niekorzystnych następstw narkozy (np. pooperacyjne nudności)
  • Minimalne krwawienie śródoperacyjne
  • Mniejsze dolegliwości bólowe po operacji
  • Szybsze gojenie rany pooperacyjnej

Zaufali nam