Podobnie jak plecy okrągłe, stanowią wadę postawy w płaszczyźnie strzałkowej. Jest ona jednak niejasna diagnostycznie, ponieważ nie można wyodrębnić jasnych kryteriów diagnostycznych, tak jak w przypadku pleców okrągłych. U młodszych dzieci płaskie plecy stanowią fizjologię, a pełne ukształtowanie krzywizn kręgosłupa następuje w ciągu pierwszej dekady życia.
Przyczyny – plecy płaskie
Za anatomiczną przyczynę płaskich pleców podaje się nieprawidłowe wykształcenie przodopochylenia miednicy, związane głównie z siedzącym trybem życia oraz brakiem aktywności fizycznej. Mała aktywność ruchowa przyczynia się do obniżenia napięcia mięśniowego. Plecy płaskie mogą też być wtórne do obniżonego napięcia mięśniowego lub tkankowego dziecka. W takich sytuacjach wskazana jest konsultacja neurologiczna.
Dzieci w wieku przedszkolnym posiadają plecy płaskie fizjologiczne, a brak krzywizn wynika z ich niepełnego wykształcenia. Jest to zjawisko naturalne. Jeśli w kolejnych latach rozwoju nie są widoczne zmiany, a krzywizny się nie wykształcą, występuję duże prawdopodobieństwo wystąpienia wady postawy, która wymaga korekty.
Objawy – plecy płaskie
U dzieci u których zdiagnozowano plecy płaskie, stwierdza się spłycenie i zniesienie fizjologicznych krzywizn kręgosłupa oraz zmniejszenie przodopochylenia miednicy. Obserwuje się zazwyczaj sylwetkę wątłą, asteniczną. Układ mięśniowy jest słabo ukształtowany, co wpływa na ograniczenie amortyzacji kręgosłupa. Dodatkowo widoczne są gołym okiem obniżone i wysunięte do przodu barki.
Leczenie pleców płaskich
Podstawę leczenia pleców płaskich stanowi gimnastyka korekcyjna, której celem jest wzmacnianie mięśni.