Wskazania
- Złamania przezstawowe końca dalszego kości promieniowej;
- Towarzyszące uszkodzenia w obrębie nadgarstka.
Przeciwwskazania
- Patologiczne zmiany skórne w miejscu planowanego cięcia;
- Infekcja ogólnoustrojowa;
- Nieuregulowane choroby przewlekłe pacjenta;
- Zły stan ogólny pacjenta.
Przebieg zabiegu
W wyniku złamania końca dalszego kości promieniowej jedną z najczęstszych metod leczenia operacyjnego jest jej otwarta repozycja z wewnętrzną stabilizacją z użyciem płyty i śrub. Zdarza się, że w momencie reponowania złamania (nastawiania) chirurg nie jest pewny co do ustawienia powierzchni stawowej kości promieniowej, do której wgląd w czasie operacji jest utrudniony. Dzieje się to najczęściej w przypadku złamań wieloodłamowych, których repozycja jest nierzadko bardzo trudna. W takich przypadkach dodatkowo wykonuje się artroskopię stawu promieniowo-nadgarstkowego. Przez dodatkowe kilkumilimetrowe nacięcie skórne wprowadza się kamerę artroskopową uwidaczniając uszkodzoną powierzchnię stawową kości promieniowej. Pod kontrolą wzroku wykonuje się manewr repozycji, co zdecydowanie zwiększa pewność prawidłowego odtworzenia powierzchni stawowej, poprawiając przy tym wynik leczenia. Dzięki tej metodzie możliwa jest również ocena towarzyszących uszkodzeń nadgarstka, np. uszkodzenia więzadła łódeczkowato-księżycowatego i jednoczasowa naprawa tej struktury.
Rekonwalescencja po zabiegu
Rehabilitację rozpoczyna się już w pierwszej dobie po zabiegu. Początkowo kończyna może być czasowo unieruchomiona w longecie gipsowej przedramienno-dłoniowej. Po ok. dwóch tygodniach następuje usuniecie szwów i zmiana unieruchomienia na ortezę nadgarstka. Pacjent może spodziewać się powrotu do normalnego funkcjonowania bez nadmiernych obciążeń po ok. 6 tygodniach. Na kolejnych kontrolnych RTG pooperacyjnych ocenia się przebudowę kostną w obrębie złamanej kości. W zależności od zakresu zabiegu i stopnia przebudowy decyduje się o powrocie do obciążających czynności lub sportu.