Biopsja fuzyjna to jedna z najnowocześniejszych metod diagnostycznych. Jej celem jest potwierdzenie lub wykluczenie nowotworu gruczołu krokowego. Wykorzystywana jest także w aktywnym nadzorze rozpoznanego już raka prostaty. Polega na pobraniu tkanki prostaty do badania histopatologicznego. Biopsja wykonywana jest przezkroczowo, co pozwala na bezpieczne uzyskanie większej ilości materiału, także z miejsc trudnodostępnych.
Dzięki technologii wykorzystywanej w badaniu, obrazy rezonansu magnetycznego oraz ultrasonograficznego zostają połączone, pozwalając na precyzję trafienia w nawet kilkumilimetrowe ogniska raka. W przypadku metod tradycyjnych, bazujących jedynie na ultrasonografii, ogniska te często były pomijane. W praktyce precyzja biopsji fuzyjnej prostaty sięga nawet 2-3 mm.
Jest to badanie bezpieczne, a ryzyko wystąpienia sepsy, czy innych powikłań infekcyjnych jest zminimalizowane praktycznie do zera. Biopsja fuzyjna, w przeciwieństwie do klasycznej biopsji przezodbytniczej, wykonywana jest przez zdezynfekowaną skórę krocza, dzięki czemu nie istnieje ryzyko naruszenia ciągłości ściany odbytnicy i przeniesienia bakterii kałowych do krwiobiegu.
Jak wygląda biopsja fuzyjna prostaty?
Biopsja fuzyjna wykonywana jest dla maksymalnej precyzji i komfortu w znieczuleniu dożylnym i jest przeprowadzana przez w asyście pielęgniarki. Trwa ok. 20-40 min i jest całkowicie bezbolesna. Zabieg wykonuję się w pozycji leżącej na wznak.
Urolog opracowuje wcześniej wykonany przez pacjenta wieloparametryczny rezonans magnetyczny prostaty, który pozwala na uzyskanie bardzo dokładnych obrazów gruczołu krokowego, pozwalając na wykonanie jego „rekonstrukcji wirutalnej”, oraz na identyfikację obszarów, podejrzanych o charakter nowotworowy.
Następnie, już podczas znieczulenia pacjenta, wykonywane jest przezodbytnicze badanie USG gruczołu krokowego, które w czasie rzeczywistym łączy się z obrazami rezonansu magnetycznego (fuzja obrazów), co umożliwia lekarzowi precyzyjne nakłucie oraz odróżnienie podejrzanych obrazów od zdrowych tkanek prostaty podczas trwania zabiegu biopsji fuzyjnej prostaty.
Urolog wykonuję biopsję – wprowadza przez skórę krocza pacjenta do prostaty igłę biopsyjną, pozostawiając ultradźwiękową sondę wewnątrzjamową w odbytnicy i pobiera konieczną liczbę wycinków rdzeniowych tkanek z różnych miejsc gruczołu krokowego.
Następnie wycinki wysyłane są do laboratorium i analizowane przez patomorfologa pod mikroskopem, często z dodatkiem różnych barwień immunohistochemicznych. Na wynik biopsji czeka się od 2 do 4 tygodni.
Pacjent pozostaje w szpitalu od „wejścia do wyjścia” ok. 2-3 godzin (do momentu samodzielnego oddania moczu po zabiegu). Bezpośrednio po zabiegu może pojawić się niewielka ilość krwi w moczu, a nasienie może być zabarwione krwiście nawet przez kilka tygodniu. Rzadko wytwarza się siniak podskórny krocza. Są to niegroźne i przejściowe konsekwencje metody pobrania.
Dla kogo biopsja fuzyjna prostaty?
Kandydaci do biopsji fuzyjnej prostaty z dostępu przezskórnego (przezkroczowego) to osoby, u których?
- zakwalifikowane do biopsji tradycyjnej, obawiające się o jej powikłań
- z podwyższonym stężeniem PSA (parametr uzależniony od wieku >1 lub 4 ng/ml)
- u których niepojąca jest wartość frakcji wolnej PSA do całkowitego PSA
- z przewlekłym zapaleniem prostaty
- u których wykryto nieprawidłowości w badaniu per rectum
- które były już poddane biopsji tradycyjnej, ale nadal podejrzewa się u nich raka prostaty
- które we wcześniejszej biopsji otrzymały prawidłowy wynik histopatologiczny, jednak nadal utrzymuje się podwyższone stężenie PSA
- które miały rezonans magnetyczny prostaty, jednak chcą mieć 100% pewność diagnozy
- u których wcześniejsza biopsja nie wykazała komórek nowotworowych, jednak stwierdzono komórki o nieprawidłowej budowie
- które mają już postawione rozpoznanie nowotworu prostaty – w celu weryfikacji rozpoznania
- które mają postawione rozpoznanie raka prostaty niskiego ryzyka – w ramach aktywnego nadzoru choroby