Stabilizacja stawu ramiennego

Wskazania do wykonania zabiegu

  • Brak pełnej repozycji zwichnięcia metodą zamkniętą;
  • Zwichnięcia nawykowe;
  • Znaczne złamanie fragmentu panewki stawowej podczas zwichnięcia;
  • Pierwszorazowe zwichnięcie u osób młodych i mocno aktywnych sportowo;

Przeciwwskazania do zabiegu

  • Infekcja w okolicy operowanej;
  • Uogólniona wiotkość stawów;

Przebieg zabiegu stabilizacji stawu ramiennego

Rodzaj zabiegu zależy od wskazań. Najczęstszą metodą stabilizacji stawu jest artroskopowa naprawa obrąbka stawowego. Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym. Przez kilkumilimetrowe nacięcia skórne wprowadza się do stawu kamerę oraz niezbędne narzędzia. Następnie przy zastosowaniu odpowiednich implantów zwanych „kotwicami” obrąbek doszywany jest na miejsce swojego anatomicznego przyczepu. W przypadku znacznego ubytku panewki stawowej lub złamania typu Hill-Sachs głowy kości ramiennej wskazane są dodatkowe procedury stabilizujące. Uszkodzoną powierzchnię panewki można „poszerzyć” poprzez transfer fragmentu wyrostka kruczego łopatki (procedura Latarjet), a ubytek w głowie kości ramiennej uzupełnić fragmentem ścięgna mięśnia podgrzebieniowego, jednocześnie ograniczając rotację zewnętrzną, która predysponuje do zwichnięć (procedura Remplissage).

Rekonwalescencja po zabiegu

W przypadku izolowanej naprawy obrąbka stawowego kończyna unieruchamiana jest w temblaku na okres około 4-6 tygodni. Pacjent rozpoczyna rehabilitację pod nadzorem doświadczonego fizjoterapeuty. Powrót do lekkich aktywności codziennych następuje po około 2-3 tygodniach, prowadzenie samochodu po ok 6 tygodniach. Pełny powrót do aktywności sportowej trwa nie krócej niż 6 miesięcy.