Szycie ścięgna mięśnia podłopatkowego

Wskazania do szycia ścięgna mięśnia podłopatkowego

  • świeże uszkodzenie ścięgna,
  • degeneracyjne uszkodzenie ścięgna,
  • uszkodzenie spowodowane patologią ścięgna głowy długiej bicepsa.

Przeciwwskazania do szycia ścięgna mięśnia podłopatkowego

  • zanik tłuszczowy mięśnia podłopatkowego,
  • artropatia,
  • choroby współistniejące,
  • bark zamrożony (zależnie od fazy choroby).

Przebieg zabiegu – szycie ścięgna mięśnia podłopatkowego

Operacja przebiega w znieczuleniu ogólnym, w pozycji półsiedzącej ze stabilizacją kończyny operowanej na specjalnym wyciągu pneumatycznym. W większości zabieg wykonuje się artroskopowo i polega na wykonaniu portali do stawu ramiennego. Następnie lokalizuje się, oczyszcza i mobilizuje uszkodzone ścięgno mięśnia podłopatkowego. Odświeża się miejsce przyczepu na głowie kości ramiennej. W zależności od stosowanego implantu obszywa się ścięgno nićmi i uzbraja kotwicą. Po nawierceniu otworu w kości, implantuje się kotwicę, stabilizując ścięgno na głowie kości ramiennej.

W przypadku masywnego uszkodzenia i braku możliwości szycia metodą artroskopową zabieg można wykonać techniką na otwarto.

Rekonwalescencja po szyciu ścięgna mięśnia podłopatkowego

Po zabiegu stosuje się ortezę przywiedzeniową lub pośredniej rotacji na okres 6 tygodni. Ćwiczenia rozpoczyna się zazwyczaj w pierwszym tygodniu od operacji. Ćwiczenia siłowe wprowadza się około 3 miesiące po operacji. Pełny powrót do aktywności następuje nie wcześniej jak po 6 miesiącach.