Tenodeza ścięgna głowy długiej bicepsa

Wskazania do tenodezy ścięgna głowy długiej bicepsa

  • uszkodzenie ścięgna,
  • niestabilność ścięgna,
  • przewlekły stan zapalny i dolegliwości bólowe,
  • uszkodzenie obrąbka stawowego typu SLAP,
  • uszkodzenie innych struktur stawu,
  • brak poprawy w leczeniu zachowawczym,
  • Pacjenci aktywni sportowo.

Przeciwwskazania do tenodezy ścięgna głowy długiej bicepsa

  • izolowane uszkodzenie ścięgna

Przebieg zabiegu – tenodeza ścięgna głowy długiej bicepsa

Istnieje kilka możliwości wykonania tenodezy i są to: technika artroskopowa, technika na otwarto na poziomie bruzdy dla ścięgna na kości ramiennej lub nad/pod przyczepem ścięgna mięśnia piersiowego większego do kości ramiennej.

Operacja przebiega w znieczuleniu ogólnym, w pozycji półsiedzącej ze stabilizacją kończyny operowanej na specjalnym wyciągu pneumatycznym. Zabieg polega na wykonaniu dojść artroskopowych do stawu ramiennego. Następnie lokalizuje się ścięgno głowy długiej bicepsa w jego przyczepie do górnej części obrąbka i panewki stawu. Przy technice artroskopowej obszywa się ścięgno szwem a następnie odcina w miejscu anatomicznego przyczepu. Następnie z przestrzeni podbarkowej lokalizujemy ścięgno i miejsce jego anatomicznego przebiegu wzdłuż głowy kości ramiennej, pozastawowo. Wybierając miejsce zakładamy implant i stabilizujemy ścięgno.
Technika otwarta w zależności od poziomu stabilizacji wymaga dodatkowego dojścia w rzucie głowy kości ramiennej lub okolicy przedniej ramienia i pachy. W tych procedurach uwalnia się ścięgno z wykonanego dojścia, uzbraja kotwicą i implantuje w wybranym miejscu na kości ramiennej.

Jest to najczęściej procedura towarzysząca przy wykonywaniu artroskopii z powodu uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów lub obrąbka typu SLAP.

Rekonwalescencja po tenodezie ścięgna głowy długiej bicepsa

Zaleca się oszczędzanie kończyny i unieruchomienie w temblaku przez około 3-4 tygodnie. Rehabilitację zaczyna się w ciągu tygodnia od operacji. Ważnym elementem jest ćwiczenie stawu łokciowego przez fizjoterapeutę w odpowiednim zakresie ruchu. Pełna rehabilitacja z uzyskaniem jak najlepszej siły mięśnia trwa około 5 miesięcy. Postępowanie pooperacyjne zależne jest jednak od pozostałych wykonanych procedur.