Możemy wyróżnić trzy rodzaje złamania kości ramiennej ze względu na lokalizację: w części bliższej (w obrębie głowy oraz szyjki kości ramiennej), w części środkowej (trzonie) oraz w części dalszej (okolicy stawu łokciowego).
Przyczyny złamania kości ramiennej
- Część bliższa – złamanie charakterystyczne dla osób starszych, cierpiących na osteoporozę. Przyczyną złamania jest najczęściej upadek na wyciągniętą rękę z własnej wysokości (uraz nieskoenergetyczny);
- Część środkowa (trzon) – złamanie charakterystyczne dla osób dorosłych. Przyczyną jest bezpośredni wysokoenergetyczny uraz, często komunikacyjny. Zazwyczaj towarzyszy mu porażenie nerwu promieniowego tzw. „ręka opadająca”.
- Okolica stawu łokciowego – najczęściej złamanie nadkłykciowe u dzieci po upadku i podparciu na wyprostowaną w łokciu kończynę.
Objawy załamania kości ramiennej
- Część bliższa – bolesne ograniczenie, obrzęk barku;
- Część środkowa (trzon) – ból, obrzęk i zniekształcenie ramienia;
- Okolica dalsza – bolesne ograniczenie ruchomości, ból i obrzęk stawu łokciowego.
Leczenie złamania kości ramiennej
- Część bliższa – nieprzemieszczone złamania leczy się unieruchomieniem w ortezie przywiedzeniowej ramienia lub tzw. opatrunku Dessaulta przez okres około 4-6 tygodni. Ważne aby codziennie mobilizować wyprost w stawie łokciowym, by nie doszło do jego przykurczu. Złamania przemieszczone i przezstawowe leczy się operacyjnie, wykonując otwartą repozycję i stabilizację złamania dedykowaną płytą tytanową np. Philos. Po operacji pacjent nie wymaga unieruchomienia, a jedynie odciążania kończyny.
- Część środkowa – nieprzemieszczone złamanie lub nieznacznie przemieszczone złamania skośne i spiralne ( z dużą powierzchnią kontaktu między odłamami) można leczyć ortezą lub tzw. gipsem wiszącym Caldwella. Złamania przemieszczone, ze skróceniem, a szczególnie złamania poprzeczne leczy się operacyjnie. Do stabilizacji najczęściej używa się gwoździa śródszpikowego wprowadzanego z małego nacięcia po stronie bocznej barku. W przypadku konieczności wykonania otwartej repozycji i/lub uwidocznienia/uwolnienia nerwu promieniowego, alternatywną metody jest stabilizacja płytą i śrubami.
- Okolica stawu łokciowego – nieprzemieszczone lub nieznacznie przemieszczone złamanie nadkłykciowe u dziecka leczy się opatrunkiem sztywnym ramienno-dłoniowym przez około 4 tygodnie. W przypadku przemieszczonych złamań konieczne jest wykonanie repozycji (najczęściej na zamknięto) i wewnętrznej stabilizacji (najczęściej stabilizacja przezkórna trzema i/lub czterema drutami Kirschnera). Kończynę po zabiegu unieruchamia się w opatrunku sztywnym ramienno-dłoniowym na około cztery tygodnie. Po tym czasie usuwa się druty i rozpoczyna rehabilitację.
