Artroskopia stawu biodrowego

Pierwsza artroskopia stawu biodrowego na świecie została wykonana w 1931 roku. Od tego czasu technika dosyć mocno się rozwinęła. W Europie cieszy się popularnością od około 15 lat, jednak w Polsce jest praktycznie nie znana. Szkoda, bo jest to mało inwazyjny sposób oceny i leczenia patologii stawu biodrowego, szczególnie u młodych, aktywnych osób. Stanowi ważną alternatywę dla zabiegów wykonywanych w sposób tradycyjny z dużym cięciem skórnym.

Znajomość problematyki chorób stawu biodrowego nie jest duża – tylko nieliczni lekarze mają wiedzę pozwalającą na skuteczne leczenie patologii tego narządu. Istnieje ogólne przekonanie, że staw ten funkcjonuje do momentu całkowitego zniszczenia, a wtedy stosuje się protezoplastykę. Czy jednak nie zbyt często pojawia się rozpoznanie tzw. pierwotnej coxartrozy, czyli zmian zwyrodnieniowych o niewyjaśnionej etiologii? Czy w ten sposób nie przyznajemy się do tego, że nie wiemy dlaczego staw uległ degeneracji?

Wskazania do artroskopii stawu biodrowego

Większość pacjentów wymagających procedury artroskopowej biodra to ludzie młodzi, aktywni, z dolegliwościami bólowymi biodra. Etiologia dolegliwości może być urazowa np. upadek z wysokości czy wypadek samochodowy, ale pacjenci często nie wiążą momentu wystąpienia dolegliwości bólowych z określonym urazem. Artroskopia wskazana jest w przypadku następujących schorzeń:

• konflikt udowo-panewkowy (FAI),
• dysplazja stawu biodrowego,
• zespół trzaskającego biodra (Snapping HIP Syndrome – SHS),
• zapalenie stawu biodrowego,
• ciało wolne w stawie biodrowym,
• infekcje stawu biodrowego.

U osób w średnim wieku leczenie artroskopowe biodra jest często świetną alternatywą dla endoprotezoplastyki stawu. Jeśli jesteś osobą poniżej 50. roku życia, cierpisz na silne bóle biodra, a Twój lekarz zaproponował Ci endoprotezę, istnieje szansa, że artroskopia biodra jest rozwiązaniem dla Ciebie. Tym samym zachowasz własny staw biodrowy, unikniesz ryzyka i ograniczeń związanych z wszczepieniem endoprotezy.

Przebieg artroskopii biodra

Artroskopia stawu biodrowego polega na wytworzeniu 3-4 małych nacięć na skórze, przez które do stawu wprowadza się narzędzia i kamerę w celu dokładnego uwidocznienia i oceny rozległości patologii. W trakcie zabiegu dokonuje się naprawy widocznych uszkodzeń, usuwa tkanki niepożądane oraz płucze staw. Po zabiegu pacjent przewożony jest na salę pooperacyjną, z niego trafia do oddziału szpitalnego. Długość pobytu zależy od ewentualnych dolegliwości bólowych, możliwego krwawienia, obrzęku oraz gojenia ran.

Powikłania po artroskopii stawu biodrowego

Artroskopia stawu biodrowego jest stosunkowo bezpiecznym zabiegiem. Ogólny odsetek powikłań nie przekracza na ogół 1-2%. Powikłania najczęściej związane są z ułożeniem pacjenta i wyciągiem zakładanym za kończyny dolne. W wyniku ucisku na nerwy okolicy krocza mogą pojawić się przejściowe zaburzenia czucia na przedniej i wewnętrznej stronie uda lub/i narządów płciowych. Bardzo rzadko uszkodzenie może być trwałe. Inne powikłania są takie same jak przy każdej operacji, czyli ryzyko krwawienia, zaburzeń gojenia rany, infekcji, utrzymywanie się bólu.

Rehabilitacja po artroskopii biodra

Po każdym zabiegu artroskopii stawu biodrowego konieczna jest rehabilitacja trwająca łącznie nawet kilkanaście tygodni. Bezpośrednio po zabiegu, przez kilka dni zaleca się chodzenie z asekuracją kulami. W wybranych przypadkach konieczność odciążania stawu (zakaz stawania na nodze) może trwać do kilku tygodni. Standardowo zaleca się odpoczynek w domu do czasu zdjęcia szwów tj. do dwóch tygodni. Po tym czasie, w zależności od wykonywanego zawodu można myśleć o powrocie do pracy. Powrót do aktywności sportowych możliwy jest dopiero po zakończeniu rehabilitacji.