Leczenie złamania typu Monteggia

Jest to złamanie kości łokciowej połączone ze zwichnięciem głowy kości promieniowej. Wyróżniamy IV typy tej patologii w zależności od miejsca złamania oraz kierunku zwichnięcia. W większości, bo aż w ok. 70%, do tego typu urazu dochodzi u dzieci.

Ten rodzaj złamania jest wskazaniem do leczenia operacyjnego.

Przeciwwskazania do leczenia operacyjnego

  • deformacja plastyczna pourazowa kości
  • złamanie typu zielonej gałązki

Przebieg zabiegu

W przypadku podjęcia decyzji o leczeniu zachowawczym u dzieci stosuje się zamkniętą repozycję złamania oraz opatrunek gipsowy w zgięciu stawu łokciowego do ok 100-110 stopni oraz pełnej supinacji przedramienia. Manewr ten można wykonać ambulatoryjnie lub w znieczuleniu na bloku operacyjnym.
W zależności od wieku pacjenta oraz rodzaju złamania stosowane są różne techniki operacyjne. W przypadku dziecka i krótko-skośną szczeliną złamania można zastosować małoinwazyjną stabilizację śródszpikową prętami TEN. W przypadku złamania o innej morfologii wykorzystuje się stabilizację za pomocą śrub i płyty. Towarzyszące zwichnięcie głowy kości promieniowej nastawia się bez dodatkowej interwencji po prawidłowym nastawieniu i zespoleniu kości łokciowej. W przeciwnym przypadku niezbędne jest wykonanie drugiego dostępu w celu otwartego nastawienia oraz zszycia więzadła obrączkowatego, które ulega uszkodzeniu podczas urazu.

Rekonwalescencja po zabiegu

W leczeniu zachowawczym u dzieci unieruchomienie stosuje się do 6 tygodni.

W przypadku leczenia pooperacyjnego stosuje się unieruchomienie przeważnie w zgięciu stawu łokciowego do 100 stopni oraz pełnej supinacji przedramienia. Rehabilitację rozpoczyna się 2 tygodnie po zabiegu. Powrót do pełnej aktywności z osiągnięciem zadowalającego zakresu ruchu trwa zwykle od 8 do 12 tygodni. W przypadku sportowców lub pacjentów z większymi wymaganiami rehabilitacja wydłuża się nawet do 16 tygodni.