Złamanie głowy kości promieniowej zdarza się często, np. wskutek upadku na wyprostowaną kończynę. Według Masona dzieli się je na 3 typy:
- I typ – bez przemieszczenia odłamów;
- II typ – brzeżne złamanie z przemieszczeniem;
- III typ – złamanie z rozkawałkowaniem.
Objawy złamania głowy kości promieniowej
Po urazie pojawia się ból oraz postępuje obrzęk w okolicy stawu łokciowego. Wskutek tego dochodzi do zniekształcenia obrysu stawu. Pacjent, u którego zdiagnozowano złamanie, ma ograniczone ruchy w stawie.
Leczenie złamania głowy kości promieniowej
W typie I leczenie opiera się na metodach zachowawczych. W przypadku dużego krwiaka, usuwa się go. Rękę zawiesza się w temblaku na kilka tygodni, pozwalając na wykonywanie stopniowych ruchów czynnych.
W typie II złamania należy dopasować odłamy kostne względem siebie, czyli wykonać zamkniętą repozycję złamania. Lekarz wykonuje ją po uprzednim znieczuleniu stawu roztworem środków miejscowo znieczulających (np. Xylokainą), naciskając lekko od strony przednio-bocznej w okolicy główki kości promieniowej i wykonując ruchy nawracania przedramienia, zgięcia i wyprostu w stawie łokciowym. W przypadku nieudanej repozycji konieczny jest zabieg operacyjny. Po udanej, zawiesza się kończynę na temblaku, a po kilku dniach zezwala na stopniowe ruchy czynne. W przypadku, gdy po około trzech tygodniach dolegliwości bólowe nadal występują, podejmuje się decyzję o leczeniu operacyjnym. Polega ono na prawidłowej, anatomicznej repozycji odłamów oraz ich stabilizacji przy pomocy najczęściej jednej lub dwóch śrub.
W przypadku złamań typu III sytuacja jest bardziej skomplikowana. Można podjąć próbę operacyjnej repozycji fragmentów złamania, jednakże może okazać się to bardzo trudne do wykonania. W sytuacji, gdy próba operacyjnej repozycji nie powiedzie się, chirurg może podjąć decyzję o wycięciu głowy kości promieniowej. Po zabiegu zakłada się łuskę gipsową, a po tygodniu rozpoczyna rehabilitację. Niemniej jednak usunięcie głowy kości promieniowej może wiązać się z niestabilnością stawu łokciowego, jak również z negatywnym wpływem na staw nadgarstkowo-promieniowy oraz promieniowo-łokciowy dalszy prowadząc m.in. do ich podwichnięcia. Z tego powodu do rozważenia jest wszczepienie implantu głowy kości promieniowej, w celu odtworzenia warunków anatomicznych w stawie łokciowym.