Odbarczenie / plastyka ścięgna w chorobie de Quervainea

Wskazania

Niepowodzenie leczenia zachowawczego tj. miejscowe iniekcje leku miejscowo znieczulającego ze sterydem oraz unieruchomienie w ortezie kciuka.

Przeciwwskazania

  • Zakażenie oraz zła jakość skóry w okolicy cięcia.
  • Uczulenie na wybrane leki miejscowo znieczulające oraz sterydowe.

Przebieg zabiegu

Operacja odbywa się w znieczuleniu miejscowym bądź regionalnym (blokada splotu ramiennego) z możliwością użycia opaski uciskowej zmniejszającej krwawienie w trakcie zabiegu.

Chirurg wykonuje 2 cm poprzeczne cięcie skóry nad miejscem zgrubienia pochewki I przedziału grzbietowego ręki (okolica nadgarstka). Następnie preparuje na tępo (służy to ochronie przed uszkodzeniem powierzchownego nerwu promieniowego) w celu uwidocznienia pochewki pierwszego przedziału grzbietowego, która jest otwierana przy pomocy 2 cm podłużnego cięcia wraz z przecięciem więzadła obrączkowatego. W tym momencie następuje właściwa część operacji, czyli usunięcie przegrody między ścięgnami mięśnia odwodziciela i prostownika krótkiego kciuka oraz uwolnienie ich z tkanek zapalnych. Na koniec operacji chirurg sprawdza czy ścięgna prawidłowo ślizgają się względem siebie. Ranę operacyjną zamyka się przy pomocy szwów skórnych pojedynczych lub szwem śródskórnym.

Rekonwalescencja po zabiegu

Lekkie aktywności (jedzenie, pisanie, ubieranie się) bez obciążania ręki są dozwolone zaraz po operacji. Usunięcie szwów następuje 10-14 dni po operacji, po tym powrót do normalnej aktywności. Tkliwość operowanego miejsca występuje może występować przez kilka miesięcy po operacji.