Przyczyny choroby Perthesa
Nie do końca znane są przyczyny choroby Perthesa. Często ortopedzi dziecięcy uważają, że jest to głównie występowanie zaburzeń w trakcie kostnienia rozwijającej się głowy i szyjki kości udowej. Wymienia się także: zaburzenia hormonalne, występujące zmiany zapalne, a także zaburzenia ukrwienia głowy kości udowej. Czynnikami sprzyjającymi zachorowaniu jest m.in. przebyta dysplazja stawu biodrowego w wieku niemowlęcym, nadwaga, a także stosowanie leków sterydowych.
Objawy choroby Perthesa
Choroba Prethesa dotyka głównie dzieci w wieku przedszkolnym bądź wczesno szkolnym. Objawia się bólem w pachwinie z rożnym stopniem nasilenia. Rzadko dolegliwość ta występuje w okolicy biodra czy w stawie kolanowym. Dzieci z objawem choroby Prethesa utykają – co ciekawe jest to często przez nie ignorowane lub w ogóle nie zauważane. Dopiero rodzice, opiekunowie lub nauczyciele zwracają uwagę na utykanie. Dodatkowo mogą wystąpić ograniczenia ruchomości stawu w zakresie rotacji i odwodzenia. Często u dzieci z tym schorzeniem wyszczupla się pośladek po stronie chorego stawu. U osób starszych, u których wcześniej zdiagnozowano chorobę i nie podjęto leczenia, bądź w przypadku wypadnięcia głowy kości udowej z panewki tzw. ekstruzji, może wystąpić skrócenie długości względnej kończyny.
Objawy nasilają się wraz z rozwojem choroby:
- I faza – zapalenie błony maziowej i torebki;
- II faza – spłaszczenie i fragmentacja jądra kostnego głowy kości udowej;
- III faza – przebudowa i zdrowienie, czyli obumarła tkanka kostna i chrzęstna zastępowana jest przez nową;
- IV faza – utrzymanie się zmian chorobowych.
Leczenie choroby Perthesa
Dobór metody leczenia choroby Perthesa uzależnione jest od stadium choroby, a także od wieku dziecka. Leczenie zachowawcze przeznaczone jest dla dzieci u których choroba przebiega lżej. Polega ona na wykonywaniu ćwiczeń podczas rehabilitacji, które mają na celu utrzymanie głowy kości udowej w panewce i poprawę zakresu ruchu. Gdy choroba jest już zaawansowana stosuje się leczenie operacyjne. W sytuacji przykurczu mięśni przywodzicieli wykonuje się operacje ich nacięcia (tenomiotomii), natomiast w przypadku dyslokacji stawu – osteotomie korekcyjne. Warto nadmienić, że młodsze dzieci u których występuje choroba Perthesa mają mniejsze szanse na wystąpienie utrwalonej deformacji głów kości udowej niż u dzieci starszych.
Więcej informacji o chorobie Perthesa: https://carolina.pl/dziecko-choroba-perthesa/